Vino y parilla… la buena vida!
Blijf op de hoogte en volg Ingrid
19 December 2014 | Argentinië, San Carlos de Bariloche
Als een klein visje, gedropt in de grote Spaanstalige oceaan… Verdwaald in Buenos Aires, geen hond die Engels spreekt en waar in godsnaam zijn de andere toeristen? Ja, dag 1 in Argentinië bracht me meer frustratie dan blijdschap. Grotendeels vanwege m’n zeer gebrekkige Spaans, de vermoeidheid na een stressvolle vlucht en mijn oriënteringsvermogen dat me zoals gewoonlijk 9 van de 10 keer in de steek laat. Gelukkig ontmoette ik die avond in m’n hostel m’n kamergenootjes uit België en Israël. En wat was ik blij om weer normaal te kunnen communiceren!
De daaropvolgende dagen, weken en maanden zijn voorbij gevlogen. Ik realiseer me dat ik alweer meer dan 2 maanden op reis ben, en dus is het wel weer eens tijd voor een update!
Het leven in de latino-wereld is weer even wat anders dan wat ik gewend ben. Machomannen die elkaar gedag kussen (Argentinië is een van de weinige landen waar mannen elkaar met een kus op de wang begroeten, en dat ziet er naar mijn mening altijd weer even aandoenlijk uit), avondeten doen we hier gemiddeld tussen 22.30 en 23.30 (vraag me niet waarom) en dan is er niet te vergeten de traaaagheid van letterlijk alles. Mensen houden hier van praten en dat is een van de hoofdredenen waardoor alles zich hier in een slakkentempo afspeelt. Als de buschauffeur bijvoorbeeld een van z’n vrienden tegen komt tijdens een busrit, vertrekt de bus gemiddeld 10 minuten later. Mensen laten zich hier niet opnaaien zoals in de westerse gehaaste wereld. Het openbaar vervoer in Buenos Aires is dan ook niet de meest efficiënte manier van reizen, goedkoop is het daarentegen wel degelijk.
Samen met m’n reismaatje Camilo uit Colombia (die op dat moment voor 6 maanden in Buenos Aires verbleef) woonde ik in een wijk net buiten ’t stadscentrum. Gastvrij als Camilo is, nodigde hij me uit om bij hem te verblijven zolang als ik wilde. Buenos Aires beviel boven verwachting goed en aangezien Camilo daar een superchill appartement had, was de keuze makkelijk gemaakt om daar wat langer te blijven hangen. 3 weken ben ik uiteindelijk gebleven. Samen met Jose, een vriend van hem uit Colombia die er voor 10 dagen was, heb ik veel Spaans kunnen oefenen. Jose is de reden dat ik geen Spaanse lessen heb genomen. Aangezien hij gebrekkig Engels sprak en het leuk vond om me les te geven, had ik een privé leraar voor 10 dagen. De regel was dat ik geen woord Engels sprak en hij geen woord Spaans zodat we beide onze talen konden verbeteren, en ik kan geen betere manier bedenken. Echt geweldig hoeveel ik heb bijgeleerd in die tijd. Verder stikt Buenos Aires van fantastische muzikanten, een extra reden om langer te blijven! De muziek was letterlijk overal te vinden. Op straat, concerten, festivals.. heerlijk. La Bomba del tiempo was een van de beste avonden, een groep drummers met een afterparty die op straat doorgaat. Met zo'n 300 man dansend over de straten van Buenos Aires , onbeschrijfelijke avond.
De volgende stop was wijnparadijs Mendoza! Door de vrouw die naast me zat in de bus van Buenos Aires naar Mendoza, werd ik uitgenodigd voor een bezoekje bij haar gezin thuis om mee te lunchen. Superlief! En aangezien niemand van 't gezin Engels sprak was 't wederom een goede training voor m’n Spaans. Een warmer welkom had ik niet kunnen wensen. Verder een kort maar krachtige beschrijving van de week die ik in Mendoza heb gespendeerd: Wijn, wijn en nog eens wijn (en het kaartspel Cambio, waar zo ongeveer iedere backpacker hier in Argentinië verslaafd aan is). Daarbij een geweldige groep van zo'n 8 man waarmee ik naast wijn drinken ook nog wat ondernomen heb.. hot springs in de bergen, het bezoeken van (jawel) wijngaarden en gezellige stapavondjes. Het hostel waar we verbleven was echt TE goed waardoor we met gemak dagen konden blijven hangen zonder enige verveling.
Na een week Mendoza waar ik rode wijn heb leren waarderen, was het tijd om door te reizen en aan 't werk te gaan. Bariloche is inmiddels m'n nieuwe thuis en ik had niet durven hopen op een betere tijdelijke woonplek dan dit, wat ben ik superblij met m'n keuze om hier te werken! Als receptioniste van een hostel voor zo'n 24 tot 32 uur per week, vermaak ik me prima! Mensen in- en uitchecken, rondleiden, informeren en tussendoor wat schoonmaken. Samen met 5 andere werkers uit California kom ik de tijd heel goed door! De Zuid-Amerikaanse gang van zaken hier is wel de moeite van 't omschrijven waard.. echt ongelofelijk hoe hier een hostel gerund wordt en dat het nog werkt ook. Onze baas loopt echt ALTIJD achter de feiten aan. Op aanraden van ons is er een voorraad aangeschaft van producten als toiletpapier, theedoeken, ontbijtproducten etc. Zoiets als een voorraad kennen ze hier namelijk blijkbaar niet, en is toch wel handig als je een hostel runt. Verder komt hier zo'n 3 keer per week een loodgieter langs om dingen te repareren (het alternatief voor vernieuwen/vervangen). Echt te grappig om te zien hoe relaxed m'n baas reageert als er weer eens een hostelkamer onder water staat vanwege het lekken van de wc. Verder runnen we het hostel momenteel zonder baas aangezien hij voor een paar weken op vakantie is in de Dominicaanse republiek. 6 personen die gebrekkig tot redelijk Spaans spreken en die hij net een paar weken geleden ontmoet heeft, geeft hij de hoofd- en eindverantwoordelijkheid voor z'n hostel. Een voorbeeldje… wanneer de telefoon gaat en er wordt volop in het Spaans gerateld, geven we de telefoon aan elkaar door en uiteindelijk hangt de persoon aan de andere kant van de lijn op uit frustratie dat niemand van ons hem kan verstaan. Inmiddels hebben we vooruitgang geboekt dus deze situatie komt niet zo vaak meer voor, maar toch.. we zien er de humor wel van in. Ook de prijzen worden per persoon bepaald. Israeliërs hebben naar mijn baas zijn mening meer geld dus die worden afgezet. Of een kamer voor 90 of voor 120 pesos verkocht wordt... allemaal prima. Ook voor autoverhuur (m'n baas z'n eigen auto) wordt telefonisch gezegd 'kijk maar wat je ervoor kan krijgen, minimaal 400 (zo’n 40 dollar).. maar probeer maar 600'. Weer eens wat anders dan de Nederlandse werkwijze waar alles netjes op papier staat. Verder hebben we geen kassasysteem hier dus we stoppen het geld van de klanten in dvdhoesjes en schrijven op losse velletjes papier wat we ongeveer ontvangen hebben. Ja, interessant is 't zeker. En goed ook, ik heb leren loslaten van m'n drang om dingen te verbeteren hier. Zin heeft het namelijk niet om me druk te maken over zaken als dit. Dus we genieten, barbecueën en kletsen met alle gasten en de sfeer hier zorgt ervoor dat 't hostel nog een prima score online heeft ook. Dus al met al niks aan de hand! Loslaten en genieten is de kracht van dit hostel. Niet alle klanten zijn hier even blij mee maar al met al werkt het prima! Verder is de omgeving van Bariloche echt ongelofelijk mooi, vergelijkbaar met Nieuw-Zeeland. Sneeuw in de bergtoppen en tegelijkertijd volop zon in combinatie met mooie stranden aan de tigtallen meren hier. Een paar keer per week doen we een trip.. Een bergtocht, roadtrip of liftend naar een dorp verderop. Buiten dat om stikt het hier van de chocoladefabrieken. Ook geen verkeerde bijkomstigheid:) Wanneer ik het dorp in ga, loop ik standaard een paar chocoladeshops binnen voor wat versgemaakte samples. Iedere chocoladefabriek deelt gratis chocolade uit, dusja… de keuze is snel gemaakt. Verder is dit de ideale plek voor hardlopen, qua temperatuur en natuur. En noodzakelijk is het ook wel met al die chocolade en de barbecues hier. Van vlees ben ik nooit een fan geweest, maar mijn baas heeft hier wel degelijk verandering in gebracht. Echt ongelofelijk hoe hij een barbecue bereidt (zijn allergrootste passie). Argentijnen zijn over het algemeen geobsedeerd door vlees en zelfs ik kijk nu alweer uit naar de volgende barbecue. Wie had dat ooit gedacht…
Tot begin januari blijf ik in Bariloche en daarna ga ik met een van m’n vrienden van ’t hostel door naar het zuiden van Argentinië om vervolgens de grens over te steken naar Chili, liftend. Een trip van meer dan 2000 km, maar daarover meer in m’n volgende verhaal!
Voor nu, alvast een fijne kerst en gelukkig nieuwjaar gewenst! Wij gaan het hier vieren met uiteraard een megabarbecue en Fernet (de lokale Argentijnse drank, smerig maar het went)
Tot de volgende!
Abrazo de Bariloche
De daaropvolgende dagen, weken en maanden zijn voorbij gevlogen. Ik realiseer me dat ik alweer meer dan 2 maanden op reis ben, en dus is het wel weer eens tijd voor een update!
Het leven in de latino-wereld is weer even wat anders dan wat ik gewend ben. Machomannen die elkaar gedag kussen (Argentinië is een van de weinige landen waar mannen elkaar met een kus op de wang begroeten, en dat ziet er naar mijn mening altijd weer even aandoenlijk uit), avondeten doen we hier gemiddeld tussen 22.30 en 23.30 (vraag me niet waarom) en dan is er niet te vergeten de traaaagheid van letterlijk alles. Mensen houden hier van praten en dat is een van de hoofdredenen waardoor alles zich hier in een slakkentempo afspeelt. Als de buschauffeur bijvoorbeeld een van z’n vrienden tegen komt tijdens een busrit, vertrekt de bus gemiddeld 10 minuten later. Mensen laten zich hier niet opnaaien zoals in de westerse gehaaste wereld. Het openbaar vervoer in Buenos Aires is dan ook niet de meest efficiënte manier van reizen, goedkoop is het daarentegen wel degelijk.
Samen met m’n reismaatje Camilo uit Colombia (die op dat moment voor 6 maanden in Buenos Aires verbleef) woonde ik in een wijk net buiten ’t stadscentrum. Gastvrij als Camilo is, nodigde hij me uit om bij hem te verblijven zolang als ik wilde. Buenos Aires beviel boven verwachting goed en aangezien Camilo daar een superchill appartement had, was de keuze makkelijk gemaakt om daar wat langer te blijven hangen. 3 weken ben ik uiteindelijk gebleven. Samen met Jose, een vriend van hem uit Colombia die er voor 10 dagen was, heb ik veel Spaans kunnen oefenen. Jose is de reden dat ik geen Spaanse lessen heb genomen. Aangezien hij gebrekkig Engels sprak en het leuk vond om me les te geven, had ik een privé leraar voor 10 dagen. De regel was dat ik geen woord Engels sprak en hij geen woord Spaans zodat we beide onze talen konden verbeteren, en ik kan geen betere manier bedenken. Echt geweldig hoeveel ik heb bijgeleerd in die tijd. Verder stikt Buenos Aires van fantastische muzikanten, een extra reden om langer te blijven! De muziek was letterlijk overal te vinden. Op straat, concerten, festivals.. heerlijk. La Bomba del tiempo was een van de beste avonden, een groep drummers met een afterparty die op straat doorgaat. Met zo'n 300 man dansend over de straten van Buenos Aires , onbeschrijfelijke avond.
De volgende stop was wijnparadijs Mendoza! Door de vrouw die naast me zat in de bus van Buenos Aires naar Mendoza, werd ik uitgenodigd voor een bezoekje bij haar gezin thuis om mee te lunchen. Superlief! En aangezien niemand van 't gezin Engels sprak was 't wederom een goede training voor m’n Spaans. Een warmer welkom had ik niet kunnen wensen. Verder een kort maar krachtige beschrijving van de week die ik in Mendoza heb gespendeerd: Wijn, wijn en nog eens wijn (en het kaartspel Cambio, waar zo ongeveer iedere backpacker hier in Argentinië verslaafd aan is). Daarbij een geweldige groep van zo'n 8 man waarmee ik naast wijn drinken ook nog wat ondernomen heb.. hot springs in de bergen, het bezoeken van (jawel) wijngaarden en gezellige stapavondjes. Het hostel waar we verbleven was echt TE goed waardoor we met gemak dagen konden blijven hangen zonder enige verveling.
Na een week Mendoza waar ik rode wijn heb leren waarderen, was het tijd om door te reizen en aan 't werk te gaan. Bariloche is inmiddels m'n nieuwe thuis en ik had niet durven hopen op een betere tijdelijke woonplek dan dit, wat ben ik superblij met m'n keuze om hier te werken! Als receptioniste van een hostel voor zo'n 24 tot 32 uur per week, vermaak ik me prima! Mensen in- en uitchecken, rondleiden, informeren en tussendoor wat schoonmaken. Samen met 5 andere werkers uit California kom ik de tijd heel goed door! De Zuid-Amerikaanse gang van zaken hier is wel de moeite van 't omschrijven waard.. echt ongelofelijk hoe hier een hostel gerund wordt en dat het nog werkt ook. Onze baas loopt echt ALTIJD achter de feiten aan. Op aanraden van ons is er een voorraad aangeschaft van producten als toiletpapier, theedoeken, ontbijtproducten etc. Zoiets als een voorraad kennen ze hier namelijk blijkbaar niet, en is toch wel handig als je een hostel runt. Verder komt hier zo'n 3 keer per week een loodgieter langs om dingen te repareren (het alternatief voor vernieuwen/vervangen). Echt te grappig om te zien hoe relaxed m'n baas reageert als er weer eens een hostelkamer onder water staat vanwege het lekken van de wc. Verder runnen we het hostel momenteel zonder baas aangezien hij voor een paar weken op vakantie is in de Dominicaanse republiek. 6 personen die gebrekkig tot redelijk Spaans spreken en die hij net een paar weken geleden ontmoet heeft, geeft hij de hoofd- en eindverantwoordelijkheid voor z'n hostel. Een voorbeeldje… wanneer de telefoon gaat en er wordt volop in het Spaans gerateld, geven we de telefoon aan elkaar door en uiteindelijk hangt de persoon aan de andere kant van de lijn op uit frustratie dat niemand van ons hem kan verstaan. Inmiddels hebben we vooruitgang geboekt dus deze situatie komt niet zo vaak meer voor, maar toch.. we zien er de humor wel van in. Ook de prijzen worden per persoon bepaald. Israeliërs hebben naar mijn baas zijn mening meer geld dus die worden afgezet. Of een kamer voor 90 of voor 120 pesos verkocht wordt... allemaal prima. Ook voor autoverhuur (m'n baas z'n eigen auto) wordt telefonisch gezegd 'kijk maar wat je ervoor kan krijgen, minimaal 400 (zo’n 40 dollar).. maar probeer maar 600'. Weer eens wat anders dan de Nederlandse werkwijze waar alles netjes op papier staat. Verder hebben we geen kassasysteem hier dus we stoppen het geld van de klanten in dvdhoesjes en schrijven op losse velletjes papier wat we ongeveer ontvangen hebben. Ja, interessant is 't zeker. En goed ook, ik heb leren loslaten van m'n drang om dingen te verbeteren hier. Zin heeft het namelijk niet om me druk te maken over zaken als dit. Dus we genieten, barbecueën en kletsen met alle gasten en de sfeer hier zorgt ervoor dat 't hostel nog een prima score online heeft ook. Dus al met al niks aan de hand! Loslaten en genieten is de kracht van dit hostel. Niet alle klanten zijn hier even blij mee maar al met al werkt het prima! Verder is de omgeving van Bariloche echt ongelofelijk mooi, vergelijkbaar met Nieuw-Zeeland. Sneeuw in de bergtoppen en tegelijkertijd volop zon in combinatie met mooie stranden aan de tigtallen meren hier. Een paar keer per week doen we een trip.. Een bergtocht, roadtrip of liftend naar een dorp verderop. Buiten dat om stikt het hier van de chocoladefabrieken. Ook geen verkeerde bijkomstigheid:) Wanneer ik het dorp in ga, loop ik standaard een paar chocoladeshops binnen voor wat versgemaakte samples. Iedere chocoladefabriek deelt gratis chocolade uit, dusja… de keuze is snel gemaakt. Verder is dit de ideale plek voor hardlopen, qua temperatuur en natuur. En noodzakelijk is het ook wel met al die chocolade en de barbecues hier. Van vlees ben ik nooit een fan geweest, maar mijn baas heeft hier wel degelijk verandering in gebracht. Echt ongelofelijk hoe hij een barbecue bereidt (zijn allergrootste passie). Argentijnen zijn over het algemeen geobsedeerd door vlees en zelfs ik kijk nu alweer uit naar de volgende barbecue. Wie had dat ooit gedacht…
Tot begin januari blijf ik in Bariloche en daarna ga ik met een van m’n vrienden van ’t hostel door naar het zuiden van Argentinië om vervolgens de grens over te steken naar Chili, liftend. Een trip van meer dan 2000 km, maar daarover meer in m’n volgende verhaal!
Voor nu, alvast een fijne kerst en gelukkig nieuwjaar gewenst! Wij gaan het hier vieren met uiteraard een megabarbecue en Fernet (de lokale Argentijnse drank, smerig maar het went)
Tot de volgende!
Abrazo de Bariloche
-
19 December 2014 - 19:05
Annette:
Hoi ingrid.
Wat weer een geweldig verhaal. Gisteren je vader gezien bij ome nico, die 50 is geworden. Wat leuk dat zij je gaan bezoeken en ook met jou gaan reizen. Wat zullen ze veel met jou gaan beleven. We wensen jou hwt allerbeste voor het nieuwe jaar en geniet met volle teugen van alle superleuke gebeurtenissen.. Alle goeds en groetjes uit een koud,regenachtig en winderig Drenthe.
Oom Leo en tante Annette -
19 December 2014 - 19:08
Jessie V Erp:
Hoi Ingrid
Weer fijn om van je te horen dmv dit mooie verhaal . Zo te lezen geniet je met volle teugen en zo moet het ook -
19 December 2014 - 19:15
Jessie V Erp:
Ben ik nog ff deel van mijn reactie staat er niet -
19 December 2014 - 19:20
Jessie:
Fijne feestdagen en een geweldig 2015!! X -
19 December 2014 - 21:10
Esther:
Nichske!
Ja, we hadden je gewaarschuwd, zuid amerika is verslavend...!
En wat een overeenkomsten weer. In zuid amerika en sint maarten heb ik ook leren loslaten, de boel de boel en vlees leren eten, jammie die barbecues!
Het enige wat je nog rest is nog beter Spaans leren en salsa leren dansen, zodat je Reggie en Toine straks alle zuid amerikaanse geneugten kunt laten ervaren!
Disfruta! -
20 December 2014 - 10:25
Marlies En Jos Teulings:
Lieve Ingrid, we hebben weer genoten van je reisverhalen, wat een ervaring!
Geniet nog met volle teugen en geweldig nieuws dat je ouders je op komen zoeken!
Wij wensen je hele fijne feestdagen toe en de allerbeste wensen voor 2015!
Feliz navidad! Heel veel groeten uit Olland -
20 December 2014 - 11:39
Leo Somers:
Hallo Ingrid,
In aansluiting op onze email aan jou nog:
Feliz Navidad y Prospero Ario Nuevo -
20 December 2014 - 11:53
Carolien Van Erp:
.......en morgen vieren we met familie die mijlpaal! Jammer dat je er niet bij bent, maar daar ook feest genoeg. Verslavend zijn die verhalen van jou joh!
Feliz Navidad y un feliz Año Nuevo,
Ome Nico Tante Carolien, Laura, Irma & Maik, Willem en Anja
-
25 December 2014 - 17:06
Oma:
Hallo Ingrid,
Ik zit hier heerlijk bij jou papa en mama aan het kerstdiner!
Fijn dat je het zo goed maakt daar zo ver weg!
Ik hoop dat je toch weer gauw in goede gezondheid terug komt!
Groetjes oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
